September, 2022
Interview met Janneke en Wietze
Janneke Kuysters en Wietze van de Laan zijn allebei eind 40 als zij hun succesvolle carrières opgeven om hun nieuwsgierigheid achter na te zeilen. Een reis die hen uiteindelijk in acht jaar rond de wereld voert. Je leest alles over hun avonturen in: Nieuwsgierigheid als kompas. Een prachtig reisverhaal over de lijnen losgooien en kiezen voor een ander leven, over genieten en het uiterste uit het leven halen. Nieuwsgierig geworden? Lees hier het interview met Janneke en Wietze:
Een wereldreis maken is niet niks, evenals het schrijven van een boek erover! Hoe voelen jullie je nu, nu jullie reis is vastgelegd in Nieuwsgierigheid als kompas?
Het leuke is dat we eigenlijk tijdens onze hele reis al heel veel van onze belevenissen hebben kunnen delen door het schrijven van columns en artikelen voor het blad Zeilen en voor andere, Engelstalige, bladen. Daardoor voelde het alsof we met een heel team ‘medereizigers’ op pad waren. Om tijdens donkere winterdagen te kunnen gaan zitten en het hele verhaal nog een keer te kunnen vertellen én door alle foto’s heen te gaan om de leukste uit te zoeken voor het boek, was een heerlijke ervaring. Je maakt de reis eigenlijk nog een keer. Het is ook spannend om voor het eerst een boek te maken: we zijn benieuwd wat de lezers ervan vinden.
En daarmee houdt het niet op: we hebben al veel vragen gekregen of we het verhaal nog eens ‘live’ willen vertellen aan andere geïnteresseerden. Zeilers of ‘leunstoelreizigers’: we zullen onze reis de komende maanden nog regelmatig herbeleven.
Is er een bestemming uit de reis in Nieuwsgierigheid als kompas die een speciaal plekje in jullie hart heeft veroverd?
Eigenlijk vragen we ons bij vertrek uit een land altijd af: zouden we hier willen wonen? Dat antwoord wisselt uiteraard per land. Chili is een land waar we erg verknocht aan geraakt zijn, net als Australië. Maar ook Antarctica was fantastisch en Hawaii net zo goed. Het is onmogelijk om één favoriete plek te kiezen. Er zijn er zoveel!
Is er een bestemming op de wereld waar jullie nog erg graag naartoe zouden willen varen?
Toen we vertrokken hadden we een lijst van landen waar we graag naar toe wilden. Je zou denken dat die lijst dus korter wordt naarmate je vordert in je reis. Maar nee: de lijst is langer geworden. Nog geen negen maanden na onze thuiskomst zijn we alweer vertrokken voor een rondreis van 5 maanden langs de kusten van de Oostzee. En wéér wordt de lijst langer! Onze wensenlijst voor wat betreft leuke bestemmingen is flink gevuld voor de komende jaren: Groenland, Noorwegen, IJsland, South Georgia…. Of we alles met de boot gaan doen, weten we nog niet. Landreizen naar Zuidoost Azië en Japan staan ook hoog op de verlanglijst.
Wat voor soort reacties kregen jullie uit jullie omgeving, toen jullie vertelden dat jullie met Anne Caroline op wereldreis zouden vertrekken?
Voor onze vrienden en familie was het al jaren een vertrouwd verhaal dat we op wereldreis wilden met onze boot. Tien jaar voor ons vertrek hebben we onze Anna Caroline gekocht en ze was dus een bekende verschijning voor onze dierbaren. Maar omdat we ook met zoveel passie aan het werk waren, leek ons vertrek voor veel mensen iets vaags dat in de toekomst zou gebeuren. Op het moment dat je daadwerkelijk alles aan het verkopen bent en gaat vertrekken, ging het voor veel mensen in onze directe omgeving ineens heel snel. Ze gunden het ons van harte en iedereen leefde in de laatste maanden voor vertrek enorm mee.
Was er een moment tijdens jullie reis dat het even heel spannend werd? Wat gebeurde er?
Er zijn spannende momenten geweest, vooral als de weersomstandigheden tegen zaten. Maar omdat we een groot vertrouwen in onze stevige boot hebben en al de nodige ervaring hadden, is het eerder vervelend dan dat je erg bang of ongerust bent. Het punt waarop we dachten dat de reis vroegtijdig ten einde zou komen, was toen een zaling zwaar beschadigd raakte op een heel afgelegen en onherbergzame plek. Dat was een probleem waarvan we dachten dat we het niet op zouden kunnen lossen. Maar ook hier weer gold: er zijn overal aardige en behulpzame mensen. Drie mannen gingen aan de slag en binnen de kortste keren was de zaling terug aan de mast gelast. Gratis. Nou ja gratis: in ruil voor een potje zelfgemaakte mayonaise!
Een ander voorbeeld was de 102 dagen van harde quarantaine vanwege corona. De overheid van de Malediven had een zondebok voor de komst van het virus nodig en de 18 jachten die binnen de landsgrenzen voeren, waren ideaal. Met een kustwachtboot naast ons hebben we maandenlang in 40 graden en met erg zwaar weer opgesloten gezeten. We mochten niet aan land en hadden geen toegang tot medische voorzieningen. Ook voedsel kopen was vrijwel niet mogelijk. Mager en zwakjes zijn we uiteindelijk in het paradijselijke Seychellen aangekomen, waar we snel aangesterkt zijn.
Hebben jullie nog een leuke anekdote over jullie wereldreis?
Glimlachend: “Hoeveel wil je er hebben? We hebben er een boek van volgeschreven!”
Voor ons zijn ontmoetingen met mensen vaak het hoogtepunt van een bezoek aan een land. Je gaat snel zien hoe dingen met elkaar verbonden zijn: het één leidt vrijwel onherroepelijk naar het ander. Om een voorbeeld te geven: op de Kaap Verdische eilanden lagen we in de haven van Mindelo. Een Nederlands marineschip voer de baai binnen. Wietze, oud marine-officier, ging een praatje maken. Dat leidde tot een uitnodiging voor een borrel aan boord. Voor dat soort gelegenheden hebben we een kostuum en een nette jurk in de kast. Tijdens die borrel ontmoeten we de Nederlandse ambassadeur. Dat gesprek leidde tot de wens om een artikel over ambassades en hun rol voor zeilers te maken.
Met deze ambassadeur én de consul-generaal in Rio de Janeiro is dat artikel er gekomen. En dat leidde weer tot een hechte band met de Nederlandse vertegenwoordigingen in het buitenland, waar we zonder uitzondering welkom waren voor een interview en voor informatie. En dat had vaak een domino-effect. De honorair consul in Perth nodigde ons bijvoorbeeld prompt uit voor een prachtige zeiltocht op het historische schip Duijfken.
Een onvergetelijke belevenis.
Wat is jullie het meest bijgebleven na jullie wereldreis?
De schrijver Nicolas Bouvier zei in zijn reisboek: “ik heb de reis gemaakt, maar de reis heeft mij ook gemaakt”. Je verandert in een wereldburger met een vriendennetwerk dat alle oceanen en werelddelen omspant. De luxe om contact te kunnen houden met zóveel leuke mensen die allemaal op hun manier op reis zijn (of zijn geweest) is ongelofelijk.
Wat zouden jullie iemand die ook op wereldreis wil aanraden?
Als je het écht wilt: doen. Zorg dat je een goed plan hebt, dat je voldoende kennis, ervaring en geld hebt om het ook daadwerkelijk te doen zoals je voor ogen hebt. Er zijn altijd genoeg redenen om het niet te doen. Zoek daar oplossingen voor en gá. De wereld is zo groot en zo interessant om te ontdekken.
Meer lezen over Janneke en Wietze?
Wietze en Janneke geven ook lezingen over hun reis, over de voorbereiding ervan en over de lessen die ze geleerd hebben. Voor (zeil-) verenigingen, business clubs en andere geïnteresseerde groepen stellen ze een toegesneden programma samen. Neem direct contact met ze op voor meer informatie.
Kijk op www.zeilen.nl voor meer informatie over de auteurs. Op onze blog lees je ook meer over hun boek Nieuwsgierigheid als kompas of klik hieronder op het boek om hem meteen te bestellen!